Werken bij een Chinees bedrijf: het perspectief van een buitenlander

Laat ik dit eerst vermelden, dit zijn slechts mijn persoonlijke ervaringen!

Ik heb bij twee verschillende Chinese bedrijven gewerkt en het was een ongelooflijke en onvergetelijke tijd. Ik heb zoveel vrienden gemaakt en veel leuke mensen ontmoet. Ik heb een aantal zeer, in mijn ogen, grappige/interessante/opmerkelijke dingen meegemaakt die ik nooit zal vergeten.

Een bedrijf waar ik werkte, organiseert grote festivals voor elektronische dansmuziek en was gevestigd in Shenzhen. Ik heb daar 6 maanden gewerkt. De andere was (waarschijnlijk) de grootste club in Shanghai genaamd Club Master. Ik ben daar 1 jaar in loondienst geweest.

Dit zijn mijn 7 bijzondere ervaringen bij een Chinees bedrijf:

Introductie

Meteen nadat ik het contract had getekend, dat volledig in het Chinees was geschreven (En ik kan geen Chinees lezen..) moest ik worden voorgesteld aan de baas.

We gingen helemaal naar de 11^e verdieping met een mooi uitzicht over de prachtige skyline van Shanghai. Ik was met mijn Chinese vriend Dexter en de baas van niveau 3 (wat ik later zal uitleggen!). We liepen de kamer binnen en daar was de grote baas, oftewel de level 2 baas.

Hij zat daar in een knalgroene Balenciaga trainingsoutfit, met een enorme gouden ketting. Ik voelde me alsof ik de scène van een maffiafilm binnenliep! Hij gebaarde me te gaan zitten en gaf me een fles water.

Toen begon de baas van niveau 3 te praten over hoe ik nu deel uitmaak van de familie, dat ik goede vrienden ben met zijn vriend en dat ik een beroemde DJ uit Nederland ben. De grote baas knikte en luisterde. Toen zei hij dat hij op een dag naar Amsterdam wilde en vroeg me of ik een afspraak kon maken om naar festivals te gaan. Natuurlijk, geen probleem! Ik antwoordde. Hij vertelde over het bedrijf, over het territorium dat ze bezitten en hoeveel clubs ze hebben. Meer dan 500 Clubs en KTV's in Azië...

Na ongeveer 15 minuten was de introductie gedaan en (blijkbaar) heb ik goed werk geleverd.

Zo ja, ik had een nieuwe baan! Mijn taken of rol in het bedrijf? Ik had absoluut geen idee.

Yay ik ben aangenomen! En ontslagen en weer aangenomen...

De meest interessante baan was werken bij Club Master. Ik ontmoette iemand in Beijing (die een heel goede vriend werd) die me uitnodigde om naar Shanghai te komen omdat hij misschien een baan voor me had. Om een lang verhaal kort te maken, na wat besprekingen tekende ik een contract en werd ik aangenomen. Het punt is, het personeel wisselt heel vaak en dus worden mensen heel snel ontslagen.

Als de club een nieuwe baas aanneemt, zal hij zijn vrienden willen inhuren om in de club te komen werken, zodat ze geld kunnen verdienen. Maar voordat hij nieuwe mensen kan aannemen, moeten er andere mensen worden ontslagen. Dit gebeurde vrij vaak, en ook bij mij.

En als je ontslagen bent, er is geen prestatiebeoordeling of iets. Het is gewoon een sms in een WeChat-groep die zegt: deze vijf mensen zijn ontslagen (!). In eerste instantie klinkt dit misschien zo vreemd, en dat is het eigenlijk ook, maar! De meeste mensen die ik heb ontmoet, hadden meerdere banen, soms zelfs vier banen tegelijk. Het is een veel meer vrije arbeidsmarkt dan waar ik vandaan kom in Europa. Ontslagen worden hoort daar gewoon bij en de meesten zullen snel een nieuwe werkplek vinden.

Dus ja, ik werd aangenomen en vervolgens ontslagen. Wat nu? Laten we proberen om weer aangenomen te worden bij dezelfde club Natuurlijk! Mijn Chinese vriend had een gesprek met de baas en legde uit waarom ze me niet zomaar konden ontslaan Ik was zooo super belangrijk... Na wat vergaderingen en diners namen ze me weer in dienst.

Toen werd ik nog een keer ontslagen. Nou, niet echt ontslagen, ik stopte daar met werken en het salaris stopte… Ik moest één keer per week dj'en in de club. Zo kreeg ik elke week een schema met de line-up en het tijdschema. Op een gegeven moment stond ik niet op de planning, en de week daarna enzovoort. Maar ik kreeg nog steeds salaris voor een nieuwe maand! Niemand wist waarom dit gebeurde. Het was prima voor mij, maar gewoon zo vreemd! Later bleek dat ze veel nieuwe DJ's inhuurden en dat ik gewoon geen tijd had om in de club te draaien! Maar ze betaalden me nog steeds voor een paar maanden zonder dat ik iets doe, leuk!

Vinger scannen

Elke dag moest ik naar de club scan mijn vinger. Ze hadden een kleine machine waar ik mijn vingerafdruk moest registreren op de eerste dag dat ik bij de club begon te werken. Ik moest het twee keer op één dag scannen, dan zou ik het betaald krijgen hoeveelheid van die dag. Een eenvoudige en zeer effectieve manier om ervoor te zorgen dat iedereen op kantoor is.

Maar dit systeem was niet foutloos. Het is heel gebruikelijk bij Chinese bedrijven. Zelfs de plaatselijke coffeeshop heeft dit systeem.

Wat ik nu ga vertellen, is een van die dingen waardoor ik van China hou. Het is echt fascinerend.

Een vriend van mij werkte in een coffeeshop waar ze het vingerscansysteem hadden. Maar zoals de meeste mensen wil natuurlijk niemand de hele dag werken, toch? Dus wat ze deed was, ze installeerde hetzelfde vingerscansysteem bij haar kapper, die een goede vriend was, naast haar huis en registreerde de vinger van haar vriend.

Elke ochtend als haar vriendin de kapper aan het werk ging scande ze haar vinger zodat mijn vriendin later die dag naar haar werk kon komen en niet vroeg op hoefde te staan! Het werkte geruime tijd, maar haar vriend de kapper kwam soms te laat op haar werk. Dus in de coffeeshop merkten ze dat ze niet altijd op tijd was. Ach ja, het was leuk zolang het duurde!

Zoals ik al zei, moest ik twee keer per dag mijn vinger scannen om betaald te worden. Ergens in dat jaar wilden ik en mijn vrouw op vakantie, waardoor ik besefte... dat gaat niet lukken om mijn vinger te scannen! Ik was in gesprek met mijn Chinese vriend en vertelde hem over de vakantieplannen en dat ik dan geen vinger kan scannen.

Ik zal nooit vergeten wat hij toen zei; "We kunnen gewoon een kopie van je vinger maken en ik scan het voor je" Wacht wat?! Een kopie van mijn vinger, wat bedoel je? Ja, we kunnen online een speciale kit kopen om je vinger te kopiëren. Het is maar een paar euro zei hij. We gingen naar Taobao, een online winkel zoals Ali Express, en zochten naar de kit voor het kopiëren van vingers. En daar was het. Een simpele kit, met wat huidskleur als plastic vloeistof om een kopie te maken... ongelofelijk!

Helaas heeft dit verhaal een beetje een anticlimax, Ik werd ontslagen voordat ik het zelfs maar kon uitproberen...

Niveau 1, 2 en 3 bazen.

Ik weet niet zeker of dit bij elk Chinees bedrijf het geval is, maar bij de club waar ik werkte in Shanghai waren er niveau 1, 2 en 3 bazen.

Een baas van niveau 3 is een man die elke dag op de werkvloer is en de leiding heeft over alle operaties. Hij was de eerste man die ik ontmoette en ik sprak met hem over mijn contract en salaris. Boven hem zit een baas van niveau 2, een grote kerel die altijd dure outfits draagt. Hij was er af en toe, gewoon rondlopend. Ik heb maar één keer een baas van niveau 1 ontmoet. Dit is meer een belegger.

Toen hij een keer kwam, stuurde mijn vriend me een sms, je moet naar de club komen, de baas van niveau 1 komt eraan! Ik zat te denken, whait whut haha. Uiteraard ben ik gelijk naar de club gegaan, dit had ik niet willen missen! We zaten 's middags in de lege hoofdkamer van de club te wachten tot hij zou arriveren. Toen gingen de deuren open en kwamen er 10 beveiligers in pakken binnenlopen, rondom een man die gewone kleding droeg. Dat is de baas van niveau 1, zei mijn vriend.

Zelfs de bazen van niveau 2 en 3 gedroegen zich anders en nerveus. Hij liep rond en op een gegeven moment zei de baas van niveau 3 me om naar hem toe te gaan en een handje te helpen. Ik zei 'leuk je te ontmoeten!' in Chinees. Hij dacht dat ik Chinees sprak en begon te praten, maar ik had geen idee wat hij zei. Dus ik glimlachte en zwaaide...

Nadat de baas van niveau 1 was vertrokken, moesten we naar een vergadering met de baas van niveau 2. H wilde enkele veranderingen in het gebouw aanbrengen. Op de 5^e verdieping was de club, op de 6^e verdieping waren er enorme karaoke VIP-kamers, elk met een ander interieur en styling. Wij en een team van medewerkers moesten hem volgen terwijl we door deze kamers liepen.

Het eerste dat hij noemde was de hoofddeur die naar buiten opengaat, hij wilde dat veranderen in een deur die naar binnen opent, wat een betere ingang maakt. Een man zei: maar dat is een nooduitgang, het moet naar buiten openen. Nee, maakte niet uit, verander het gewoon zei de baas!

In de volgende kamer waar we naartoe gingen was een man aan het werk. Hij zat op de vloer stukjes beton van de nieuwe tegels te schrapen. Je kon zien dat hij er de hele dag mee bezig was geweest en bijna klaar was. Toen zei de baas, daar kun je mee ophouden, volgende week leggen we een nieuwe vloer… Omg! Al zijn werk is voor niets geweest.

Het was interessant om te zien wat de baas zegt, zal gebeuren, ook al waren het niet de slimste ideeën. En bovenal kan hij volgende week helemaal van gedachten veranderen.

Maar ik spreek niet eens Chinees!

Het grappige is dat ik geen Chinees spreek of lees. Ik kan een paar dingen zeggen, begrijp wat basisdingen, maar dat is het zo'n beetje. En 90% van het bedrijf sprak geen Engels. Maar het maakte niet uit! Gewoon er zijn was genoeg. Een Nederlandse Europese DJ zijn was interessant genoeg om vergaderingen bij te wonen, erbij te zijn en betaald te krijgen. Het was zo'n epische en ook bizarre ervaring. Gelukkig is er WeChat, wat een levensredder was. Hiermee kun je berichten direct vertalen en het doet redelijk goed werk.

mmgeld!

Ik vind het gewoon geweldig hoe gemakkelijk mensen in China over geld kunnen praten. Waar ik vandaan kom, in Nederland, is dat iets wat je eigenlijk niet doet. Geld is iets waar we niet echt over praten. Maar in China kan iemand je gewoon vragen: hoeveel geld verdien je? Of ik heb een idee; wil je wat geld verdienen? Of, als jij dit doet, doe ik dat, en dan nemen we allebei 10%. Het voelt zo vrij om zo gemakkelijk over zo’n onderwerp te kunnen praten. En omdat je er zo gemakkelijk over kon praten, was er veel mogelijk.

Al mijn vrienden waren als 'zelfstandige' zakenmensen die op zoek waren naar kansen. En hierdoor deden zich elke dag nieuwe kansen voor. Kansen als deze kwam bijna elke week, wat ik gewoon geweldig vond omdat ik mijn hele leven als zelfstandige heb gewerkt:

Ik heb een vriend die een autowinkel heeft, hij heeft een buitenlander nodig om naar een presentatie te komen om zijn merk er meer Europees uit te laten zien, wil je geld verdienen?
Ik kan je aanbevelen voor een opdracht, als de baas je aanneemt, delen we de vergoeding.
Kun je een dansliedje voor me maken? Ik regel een show voor je in een club.
Als je naar Chengdu verhuist (ik was woonachtig in Shanghai) kun je bij onze club werken.

Deze berichten kwamen net binnen zonder enige introductie, hoe het ook zij bro komt naar Chengdu om hier te werken.

Een keer was ik op weg naar Shanghai om te praten over een nieuwe baan die iemand me had gestuurd; 'Hé bro, verhuis naar Qongqing waar je kunt werken tencent als muziekregisseur voor games”. Ik zat te denken, maar ik ben onderweg naar Shanghai om over een nieuwe baan te praten, dit is te gek!

Inclusief de vergaderingen op het bedrijf. De baas zou gewoon zeggen: "dit jaar hebben we 100 miljoen verdiend, volgend jaar zal ons doel zijn 200 miljoen“, oke dan!

Conclusie

Het was zo'n unieke ervaring met zoveel geweldige mensen. Ik had het geluk een goede vriend te hebben die me met alles hielp en alle Chinese manieren van werken en interacties uitlegde.

Ik heb veel vrienden gemaakt bij het bedrijf en in China in het algemeen en ik mis ze nu al. En ook de stad en de kansen die het land mij te bieden had.

Vlak voordat ik China verliet, vierden we mijn verjaardag die ik nooit zal vergeten.